Mga Kalarong Sundalo - 6

6 - Mga Kalaro sa Ilog

Written by Eric.Hotfun.

Email:  eric.hotfun@gmail.com

Isang sabado, mga alas-4 ng hapon, naka-upo si Jordan sa harap ng gusali ng kanyang quarters. Nakabukod ang mga kwarto ng bisitang civilians sa mga barracks ng sundalo at officers’ quarters. Pinapanood niya ang drills ng mga sundalo. Buong hapon sila nagsasanay. Mahigpit si Kapitan Reyes.  Matikas, malakas ang dating, ngunit masungit ang anyo nito, at malupit kung makapag-utos, lalo na pag may kahinaang pinapakita ang kanyang tropa.

May walong sundalo ang kasama sa special unit ni Capt. Reyes. Piling-pili lang ang mga kawal na kasama dito. Ilang beses na sinubukan ni Jordan na makilahok dito. Gusto niyang ma-challenge sa hirap ng training nitong kapitan, at sa tingin niya ay kakayanin niya ito. Ngunit siya’y palaging nabibigo. Sa katunayan, sinigawan lang siya kanina ni Kapitan Reyes nung naki-usap siyang makilahok. “Request denied. Wala akong paki-alam kung sino ka… at kung kanino kang anak”, ang mainit na sagot sa kanya ng mahigpit na kapitan.

Buong maghapon nasa ilalim ng nakakasunog na araw ang mga kawal. Sa wakas, natapos na rin sila. Pawis na pawis ang mga sundalo nang na-dismiss na sila at naglalakad pabalik sa kani-kaniyang mga barracks. May sundalong humakbang palapit sa kanyang kinaroroonan.

Si Private Joel Virac.  Malaking tao, maitim ang balat na lalong umitim sa pagbabad sa araw.

Business Trip: Room Service

Business Trip: Room Service 

Mga totoong karanasan ng isang manlalakbay.

Kwento ni Eric.Hotfun

Email:  Eric.HotFun@gmail.com

Halos walang tao sa hotel lobby pagka-dating ko mula sa airport. Malayo ang Kuala Lumpur International Airport hanggang sa city center, kung saan ako nag-check-in sa isang business hotel. Madalas ako mag-business trip sa ibat-ibang countries sa Asian region. Mga 3 taon na ako sa trabaho na bumabiyahe ng ganito:  kadalasan, hatinggabi na ang dating….  2 o 3 araw na busy sa meetings at trabaho, tapos balik na naman sa Manila. Nakakapagod na minsan.

Pagdating ko sa hotel room, hinanap ko ang bathrobe na nakasabit lang sa may pintuan ng banyo o sa loob ng closet. Wala. Tumawag ako sa room service para humingi ng bathrobe. Travel light kasi ako… pagdating sa hotel room… hubo’t-hubad lang ako, at natutulog ng ganito… para hindi na kailangan magdala pa ng damit pantulog o damit pambahay.

Nag-ring ang doorbell sa pintuan. Ang front-desk staff na nag-check in sa akin… sya rin ang naghatid ng hiningi kong bathrobe.  Ahmad ang pangalan niyang nakasulat sa nametag niya.

Naghubad na ako… naka-bathrobe lang… naka-upo ako sa may room desk… nagbabasa ng email at ginagawa ang mga kailangan ko para sa meeting sa umaga.  Inaantok na ako, ngunit kailangan tapusin ko ang ginagawa kong presentation. Naisipan ko humingi ng cold water na may ice… kaya tumawag na naman ako sa room service para mag-pa-deliver.

Nag-rin ulit ang doorbell. Medyo nagtaka ako, dahil yun pa rin ang front-desk staff ang nag-hatid ng order ko.  Wala ba silang room service staff sa hotel na ito? Aba… all-around yata itong front-desk agent… siya na yung gumagawa ng front-desk check-in, at siya rin ang room service boy.  Baka dahil mag-1 A.M, at wala na silang ibang staff na naka-night duty. Maliit lang naman kasi itong hotel na ito.

Pinapasok ko ang lalaki… dala-dala niya ang pitchel ng tubig, ice bucket at baso… nakapatong sa malaking tray. Tuloy-tuloy siya sa loob ng kwarto… at pinatong ang tray sa mesa sa tabi ng TV.  Bumalik ako sa mesa… pinagpatuloy ang ginagawa ko sa computer. Swivel-chair ang inuupuan ko.

Naka-concentrate ako sa computer… ngunit nararamdam ko na inaayos niya ang daladala niyang tray. Nagbuhos siya ng tubig sa baso, nilagyan ng ice at lumapit sa kinauupuan ko… akmang abutan ako ng baso.

Tanging desk lamp ang ilaw na bukas, maliban sa ilaw sa banyo.